Τρίτη 17 Δεκεμβρίου 2013

"My Blues"

Κάποια στιγμή κοιτάς διπλά σου και κάτι λείπει..
Αυτό το κάτι που κάποτε συμπλήρωνε την ζωή σου ..
Αυτό το κάτι με το οποίο έμαθες να ζεις ..
Και αναρωτιέσαι αν πήρες την σωστή απόφαση ..
Πλημμυρίζεις από σκέψεις.. από εικασίες .. 
Δημιουργείς πιθανά σενάρια αν είχες πάρει άλλη απόφαση ..
Αν είχες επιλέξει την εύκολη λύση .. 
Αν είχες κάνει εκείνη την υποχώρηση .. 
Αν ... αν.. αν ......


Και περνάει ο καιρός και εσύ ακόμα εκεί να βασανίζεις τον εαυτό σου αλλά και τους γύρω σου με τον ίδιο τόνο στο " ΓΙΑΤΙ? " σου
Δεν δέχεσαι τα πράγματα 
Δεν ξέρεις πως να τα εξηγήσεις
Δεν είναι ξεκάθαρα και αυτό σε πνίγει
Παλεύεις .. για να ξεχαστείς .. 
Αλλά.... 
Πονάει   (!)
Όταν έρχεται το βράδυ νομίζεις δεν θα αντέξεις
Γιατί το βράδυ πάλι μένεις μόνη με τις σκέψεις σου 
Και το άδικο σε πνίγει
Περιμένεις να ακούσεις μια αλήθεια
Την απάντηση στο " ΓΙΑΤΙ? " σου
Και έτσι δεν κλείνεις μάτι 
Παρά μόνο για αυτά τα λίγα λεπτά που πέφτεις σε βαθύ ύπνο και ονειρεύεσαι ...



Ονειρεύεσαι αυτό που είχες και χάθηκε στο χρόνο 
Και όταν ξυπνάς χαμογελάς γιατί για ελάχιστα δευτερόλεπτα πίστευες ότι το έζησες στα αλήθεια
Ζεις στα όρια παράνοιας και λογικής  

 Όπως λέει και το τραγουδάκι Προσευχή από τους 6αρια : 
" ..Παραπατώ στα σύνορα τρέλας και λογικής .. Είναι γολγοθάς! Δεν έχω κουράγιο λόγω τιμής.. " 

Και εκεί που το πρωί ξυπνάς και θες να τα αλλάξεις όλα , μέχρι το βράδυ έχεις ενδώσει στα συναισθήματα σου 
Αν υπήρχε ένα μόνο κουμπί θα ήταν όλα πιο εύκολα..


Και μέσα σε όλο αυτό το χαμό μέσα σου βγάζεις βιαστικά συμπεράσματα
Βιάζεσαι να τελειώνεις με αυτό που σε πονά
Που κάθε μέρα τρώει ακόμα ένα κομμάτι σου..

Και λες " Τέλος ! Ως εδώ! "


Επικρατεί ταραχή μέσα σου 
Θυμός
Πίεση
Νεύρα
Ανάμεικτα συναισθήματα


Στους γύρω σου χαμογελάς
Συμμετέχεις στις ζωές τους και συμπεριφέρεσαι σαν να μην έχει συμβεί τίποτα
Πλάκες, γέλιο, κουβέντα περί αορίστων αρκεί να γεμίζεις τα κενά να μην καταλάβουν οι άλλοι την θλίψη σου
Δεν λες αυτά που νιώθεις
Κρύβεσαι πίσω από μια μάσκα που εσύ η ίδια δημιουργείς
Για να νιώθεις ασφάλεια
Για να νιώθεις δυνατή απέναντι στους άλλους


Πόσο απέχει η πραγματικότητα?
Κανείς δεν ξέρει
Έχεις ζήσει στιγμές τόσο δυνατές που δεν μπορείς να διακρίνεις πλέον τα όρια
Άλλοτε τα ξεπερνάς και άλλοτε είσαι ένα βήμα πριν 
Φοβάσαι
Τον εαυτό σου
Τον δοκιμάζεις και δεν ξέρεις μέχρι πόσο θα αντέξει ..
Πώς θα αντιδράσει .. 



Θες να βρεις την ηρεμία 
Θες τόσο αυτή την βόλτα με το ποδήλατο 
Μοιάζει τόσο ειδυλλιακή
Να ανοίξει η σκέψη σου
Να καθαρίσει το μυαλό σου 
Ουτοπία


Αλλά τελικά παραμένεις εκεί
Εσύ και οι σκέψεις σου
Ένα παιχνίδι δίχως τέλος ούτε αρχή
Απλά ελπίζεις σε ένα διάλειμμα ...

Ή σε ένα νέο παιχνίδι 




Μέχρι τότε ...



Καληνύχτα σε όλους !

Και ... 


Συνεχίστε να ονειρεύεστε 
Αυτό είναι που μας κρατάει ζωντανούς (!)





Follow me :




Stay tuned ❤




0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου